Εντάξει, ο λαϊκισμός είναι πλέον η κυρίαρχη πολιτική γλώσσα και η μοναδική ενδιαφέρουσα διαμάχη σε επίπεδο πολιτικού λόγου δεν έχει να κάνει με επιχειρήματα, αλλά με το ποιος θα χρησιμοποιήσει πιο ευρηματικά την κοινοτοπία, το ευχολόγιο, τη μη-τοποθέτηση και την αντανακλαστική ανοησία που προκαλεί η θέα ή το άκουσμα εντυπωσιακών αριθμών.
Διάβασα πρόσφατα σε σοβαρή βρετανική εφημερίδα (κι υποθέτω έχει κυκλοφορήσει ευρέως) μια λαϊκίστικη πληροφορία που προκύπτει προφανώς από μια πράξη επιπέδου πρώτης δημοτικού και μας ενημερώνει πόσα χρήματα θα πληρώσει ο κάθε ευρωπαίος για να βοηθήσει την Ελλάδα να βγει απ' τον κουβά. Απ' ότι φαίνεται, ο κάθε γερμανός καλείται να πληρώσει 272 Ευρώ. Το μήνα; Το χρόνο; Εφάπαξ; Η εμπεριστατωμένη και καλοζυγισμένη πληροφορία δε συνοδεύεται από τέτοιες ασήμαντες λεπτομέρειες αφού η αοριστία προκαλεί μεγαλύτερη εντύπωση. Κι έτσι ο μέσος γερμανός που, όπως κι ο μέσος έλληνας, ελάχιστα ενδιαφέρεται για λεπτομέρειες θεωρεί ότι αυτά τα 272 ευρώ θα έρθει κάποιος και θα τα πάρει απ' την τσέπη του ή απ' το μισθό του επόμενου μήνα. Κι ακόμη χειρότερα θεωρεί ότι αυτά τα 272 ευρώ που δούλεψε με τον ιδρώτα του θα πάνε όχι στον πιο αξιόπιστο, νομοταγή απ' τους έληνες εταίρους, αλλά στον πιο σκοτεινό, λιγδιάρη και τεμπελχανά που περίμενε την ευκαιρία για να ξεζουμίσει τον δύστυχο εργατικό ευρωπαίο για ακόμη μια φορά.
Διάβασα πρόσφατα σε σοβαρή βρετανική εφημερίδα (κι υποθέτω έχει κυκλοφορήσει ευρέως) μια λαϊκίστικη πληροφορία που προκύπτει προφανώς από μια πράξη επιπέδου πρώτης δημοτικού και μας ενημερώνει πόσα χρήματα θα πληρώσει ο κάθε ευρωπαίος για να βοηθήσει την Ελλάδα να βγει απ' τον κουβά. Απ' ότι φαίνεται, ο κάθε γερμανός καλείται να πληρώσει 272 Ευρώ. Το μήνα; Το χρόνο; Εφάπαξ; Η εμπεριστατωμένη και καλοζυγισμένη πληροφορία δε συνοδεύεται από τέτοιες ασήμαντες λεπτομέρειες αφού η αοριστία προκαλεί μεγαλύτερη εντύπωση. Κι έτσι ο μέσος γερμανός που, όπως κι ο μέσος έλληνας, ελάχιστα ενδιαφέρεται για λεπτομέρειες θεωρεί ότι αυτά τα 272 ευρώ θα έρθει κάποιος και θα τα πάρει απ' την τσέπη του ή απ' το μισθό του επόμενου μήνα. Κι ακόμη χειρότερα θεωρεί ότι αυτά τα 272 ευρώ που δούλεψε με τον ιδρώτα του θα πάνε όχι στον πιο αξιόπιστο, νομοταγή απ' τους έληνες εταίρους, αλλά στον πιο σκοτεινό, λιγδιάρη και τεμπελχανά που περίμενε την ευκαιρία για να ξεζουμίσει τον δύστυχο εργατικό ευρωπαίο για ακόμη μια φορά.
Θυμήθηκα αυτό το μικρό δείγμα δημοσιογραφικής τεμπελιάς και ευρωφοβικού λαϊκισμού μόλις διάβασα τις δηλώσεις του γερμανού φωστήρα που έχει προσφύγει στο Συνταγματικό Δικαστήριο της Γερμανίας κατά της γερμανικής βοήθειας προς την Ελλάδα... Ήμουν πραγματικά έτοιμος να εντρυφήσω στις αγνές του προθέσεις και στην “άλλη” άποψη μέχρι που έφτασα σ' αυτήν εδώ τη δηλωση του οικονομολόγου, που αυτόν τον καιρό παραθερίζει στην Ελλάδα, και μοιάζει να εξηγεί το πλάνο του, όχι σε ενήλικους αναγνώστες, αλλά σε προνηπιακής ηλικίας ελληνόπουλα: “Εφ’ όσον είναι άδεια τα ξενοδοχεία, είναι σημαντικό να τα γεμίσουν ξένοι τουρίστες, κάτι που θα γινόταν πιο εύκολα αν η Ελλάδα επέστρεφε στη δραχμή και την υποτιμούσε.” Και για κερασάκι στην τούρτα ο εθνολάγνος λαϊκισμός σε όλο του το μεγαλείο: “Εγώ λατρεύω τους Ελληνες, είναι περήφανοι, ειλικρινείς και δεν θέλω πια οι Ελληνες απλά να ακολουθούν, αλλά να ορθώσουν πάλι το ανάστημά τους.” Κι εμείς σε λατρεύουμε Γιοακίμ Σταρμπάτι!
Λουκάς Τσουκνίδας
