Μιας και οι προφητείες είναι πολύ της μόδας αυτόν τον καιρό παίρνω πάσα από ένα μικρό άρθρο του Aditya Chakrabortty στον Guardian Weekly, που δε βρήκα διαθέσιμο στο διαδίκτυο, για να θυμηθώ και να θυμίσω την έρευνα (Expert Political Judgment: How Good Is It? How Can We Know?) του Καθηγητή Phil Tetlock πάνω στην ικανότητα των “ειδικών” να κάνουν σωστές προβλέψεις/εκτιμήσεις για το μέλλον του κόσμου.
Για μια εικοσαετία ο τυπάς μάζευε προβλέψεις από ειδικούς πάνω σε δεκάδες θέματα στα οποία θα μπορούσαν να αναμένονται εξελίξεις, είτε ανήκαν στο γνωστικό τους αντικείμενο είτε όχι. Όταν ήρθε η ώρα, έβαλε τις προβλέψεις των ειδικών κόντρα στις πραγματικές εξελίξεις και ανακάλυψε κάτι πολύ ενδιαφέρον. Ήταν ιδιαιτέρως κακές, ελάχιστα πιο ακριβείς από μια σειρά από τυχαίες μαντεψιές και λιγότερο ακριβείς από μια σειρά υπολογιστικών αλγορίθμων. Κακές, όπως οι διάφορες προφητείες που ακούγονται ανερυθρίαστα και χωρίς το ελάχιστο σπάσιμο της φωνής, ενδεικτικό μιας στοιχειώδους έστω αμφιβολίας, από ανθρώπους που έχουν τεράστια αυτοπεποίθηση, αλλά δεν έχουν ιδέα για τι πραγματικά μιλούν. Αναπαράγουμε κλισέ και αποσπασματικές κινδυνολογίες που ακούμε εδώ κι εκεί κι ορολογίες που, όπως κάποτε η Διαφάνεια (άνοδος Γκορμπατσόφ), ο Υπαρκτός Σοσιαλισμός (μεγαλεία ΠΑΣΟΚ), το Άνευ Χαρτοφυλακίου (ο Μίκης υπουργός), το Off Shore κι η Σπέκουλα (γλέντι χρηματιστηρίου) το Ιππόν (ολυμπιάδα), το Λογισμικό (σκάνδαλο Vodafone), το Εθιμικό Δίκαιο (μεταγραφή Βούγια) και άλλα πολλά, μας έχουν γίνει κλύσμα απ' το πολύ μπλα-μπλα των “ειδικών” στα ΜΜΕ. Εντάξει πλάκα έχει, αλλά το πραγματικό γέλιο έρχεται όταν μια προφητεία αυτοεκπληρώνεται...Λουκάς Τσουκνίδας
(photo via 012combinado.blogspot.com)
