του Ezra Heinz
(απ' το monkie#12)
Σκέψεις που έγιναν πουρί. Έπρεπε να φύγουν.
Sex & the city
Πόδια. Δάχτυλα, καμάρα, φτέρνα, αστράγαλος, γάμπα, γόνατο, μπούτι, γόνατο, γάμπα, αστράγαλος, φτέρνα, καμάρα, δάχτυλα. Φετίχ! Κάποιος κάπου κάποτε (Family Guy) είπε ότι το πρόσωπο της Sarah Jessica Parker μοιάζει με πατούσα. Είναι αλήθεια. Αν βάλεις τη φτέρνα στο σαγόνι όλα αρχίζουν να μπαίνουν στη θέση τους. Έχεις αμέσως το τέλειο πρόσωπο για κάθε ποδολάγνο με χρόνια προβλήματα στη μέση. Κι όχι μόνο φιλάς με πάθος ένα πόδι, αλλά σε φιλά κι αυτό με το ίδιο πάθος, κάτι που αλλάζει τελείως την εμπειρία και φέρνει τη νέα εποχή σα να είναι ο James Cameron. Άλλωστε, ακόμη κι αν το πρόσωπο της SJ Parker σου φαίνεται άσχημο ως πρόσωπο, δεν παύει να παραμένει μια πολύ όμορφη πατούσα. Μια πατούσα με μάτια, μύτη, στόμα και γλώσσα, ικανή για το ανθρωπίνως αδύνατο.
Άκυρο ψαρά
Το ψάρι βρομάει απ' το κεφάλι. Ναι, αλλά ο άνθρωπος βρομάει απ' τα ποδάρια. Που πολύ συχνά σηκώνονται για να χτυπήσουν το κεφάλι. Το κεφάλι υποχωρεί, άλλοτε επειδή δεν έχει βιδωθεί καλά κι άλλοτε απ' την αφόρητη μυρωδιά. Τα πόδια, τότε, παίρνουν τη θέση του. Και το κεφάλι; Που πηγαίνει το κεφάλι; Αυτή η χρόνι-α ασθένεια λέγεται σουρεαλισμός. Έχεις έναν άνθρωπο να πατά επάνω σε έναν αστράγαλο απ' τη μία κι ένα κεφάλι απ' την άλλη ενώ δύο ποδάρια στριμώχνονται στον γιακά του χωρίς κανένα προφανή λόγο. Κουνάν τα δάχτυλά τους μέχρι να κάνουν κρακ-κρακ και καθαρίζουν τα γρέζια, την κόρα, το πουρί και τις παρανυχίδες λες και καθαρίζουν τη μύτη, τα δόντια ή τ' αυτιά τους. Τα οποία παραμελούν χαρακτηριστικά ώσπου το κεφάλι, που είναι πλέον πιο κοντά στο δρόμο ―τη μπίχλα που μένει μετά τη λαϊκή, την κόχρα που αφήνουν πίσω τους τα λάστιχα των αυτοκινήτων και την κάχλα που αναδύεται απ' τους ξυπόλητους ζήτουλες― να βρομίσει κι εκείνο. Όπως του ψαριού.
Εντός παρενθέσεως
Ο σωστός ποδοσφαιριστής κατουρά σε παρένθεση. Τόσο, που η μπάλα να περνάει ολόκληρη ανάμεσα από τα πόδια του και να πρέπει να τα κλείσει περισσότερο στο τείχος, σαν κλαδευτήρι, με το ένα πόδι να μπαίνει πίσω απ' τ' άλλο, ώστε να αναγκάζεται να φορά τα παπούτσια ανάποδα για να μην του τη λέει ο στυλίστας του. Ποδοσφαιρικού τύπου ήταν και τα πόδια της Καρολάιν κι αναρωτιέμαι πώς οδηγούσε τα τακούνια της όταν πήγαινε για δείπνο με τον Ριτζ χωρίς να τζατζαρίζεται στο δρόμο με τους άλλους διαβάτες, όπως κάνουν κι οι γυναίκες που οδηγούν σε πλακόστρωτο. Παράξενο πράγμα ο αρμός γυναίκα. Μόλις τον πατήσεις σε λάθος σημείο σου δαγκώνει το τακούνι και το ξηλώνει απ' το σασί σαν ξερόκλαδο. Κι εσύ κουτσαίνεις κι αναρωτιέσαι γιατί στην είσοδο της Διονυσίου Αρεοπαγίτου δε μοιράζουν παντόφλες κι αρωματικά μαντηλάκια.
Ποδηλασίες
Πιο πολύ απ' τα πόδια υποφέρουν τα παπούτσια / Αν το μεσαίο δάχτυλο είναι μεγαλύτερο από τ' άλλα δεν είναι πόδι, αλλά χέρι / Η ελαφρόπετρα μικραίνει τη φτέρνα / Μην κλωτσάς τον κώνο, μπορεί να 'χει τσιμέντο μέσα / Και οι μύκητες για τους ανθρώπους είναι / Πρωινή αναπνοή, κάλτσα ποδοσφαιριστή / Ανοιχτά πόδια, ανοιχτά μυαλά / Όποιος δεν έχει μαλόξ έχει πόδια / Μπούτια που ακουμπάν, σκισμένα μπατζάκια / Παρ' την κάλτσα σου και βάρα με / Ο ξυπόλητος καλλιεργεί τη σόλα του / Ο καλός κώλος δε θέλει τακούνι / Χωρίς χέρια δε στρίβει, χωρίς πόδια δεν κυλάει, χωρίς σέλα δε βολεύει
Ο πους του αθλητή
Ο πους του αθλητή είναι ένα είδος μυκητίασης που εμφανίζεται σε ανθρώπους που αθλούνται ή γυμνάζονται συχνά κι η ανάπτυξή του ευνοείται απ' την υγρασία που απαντάται σε λουτρά, τουαλέτες, βάλτους και στον θεσσαλικό κάμπο. Προκαλεί κυνισμό, ξηροδερμία και απολέπιση του δέρματος ή σε χειρότερες περιπτώσεις, φουσκάλες και φλεγμονές που οδηγούν σε έντονους πόνους και αποπροσωποποίηση. Έχει παρατηρηθεί ότι οι πρωταθλητές κινδυνεύουν λιγότερο απ' ότι οι υπόλοιποι αθλητές κι αυτό είναι ένα σημαντικό κίνητρο να βγαίνεις πρώτος, σχεδόν όσο μια θέση στο δημόσιο ή μια άδεια προποτζίδικου. Επειδή μεταδίδεται εύκολα απ' τα πόδια στ' αρχίδια, στις μασχάλες, στην περιοχή πίσω απ' τ' αυτιά μέχρι το στριφτάρι στην κορυφή του κρανίου σου, καλύτερα να κάνεις σεξ και μπάνιο χωρίς τις κάλτσες. Ή να μην αθλείσαι χωρίς σοβαρό λόγο.
Go West
Εκατομμύρια πόδια. Αυτή η χώρα ειναι γεμάτη πόδια. Και κάθε δύο απ' αυτά κουβαλάν χωρίς να γκρινιάζουν εκατομμύρια μαλάκες που γκρινιάζουν για τα εκατομμύρια που κουβαλάν χωρίς να είναι δικά τους. Αυτό κάνουν τα πόδια. Είναι πιο κάτω και απ' τ' αρχίδια ακόμη, αλλά να! Τους πιτσιλάει ο ιδρώτας που στάζει απ' τα μπάμπαλα κι αυτά λεν βρέχει και συνεχίζουν να κουβαλάν το μαλάκα που ιδρώνει και δε λέει ν' αλλάξει σώβρακο ή κάλτσες και παθαίνει το πόδι του αθλητή, τον αγκώνα του τενίστα και τον καρπό του αυνανιστή. Γι' αυτό τα πόδια γαμάνε σαν την Αμερική. Τα πόδια είναι η Αμερική. Αλλά είναι κι η Χαλκιδική. Δε χρειάζονται το τρίτο πόδι. Το έχουν αφήσει να κρέμεται σαν ατροφικό, να ζει στο ένδοξο παρελθόν του και να φοβάται για το μέλλον του. Τα πόδια είναι Θεοί.
(Η φωτογραφία τραβήχτηκε απ' την Γκέλυ Μαδεμλή στο φεστιβάλ Sonar της Βαρκελώνης, το καλοκαίρι του 2007.)
