27.01.2009 | αντισημιτισμος & τζιν: παντα στη μοδα

Tuesday, January 27, 2009

| |


Ένας εβραίος κι ένας σκωτσέζος καταφθάνουν σε μια εκδήλωση που πιστεύουν πως είναι δωρεάν. Μόλις αντιλαμβάνονται όμως, ότι βγαινει δίσκος για συλλογή χρημάτων, ο σκωτσέζος κάνει πως λιποθυμά κι ο εβραίος τον κουβαλά έξω.

Τι ακούγεται λάθος στην παραπάνω ιστορία;



"Whenever I have touched on this subject in a newspaper article, I have always had a considerable “come-back”, and invariably some of the letters are from well-balanced, middling people — doctors, for example — with no apparent economic grievance. These people always say (as Hitler says in Mein Kampf) that they started out with no anti-Jewish prejudice but were driven into their present position by mere observation of the facts. Yet one of the marks of antisemitism is an ability to believe stories that could not possibly be true."

To 1945 o George Orwell έγραφε για τον παράλογο αντισημιτισμό που αναπτυσσόταν εν-κρυπτώ στη Μεγάλη Βρετανία συγχρόνως με την μόνιμη καταδίκη της αντισημιτικής ρητορικής από επίσημα και ανεπίσημα χείλη (Antisemitism in Britain). 63 χρόνια μετά, ο Frank Furedi παρατηρεί το πώς αυτή η ρητορική έχει διαποτιστεί με αναφορές στους σιονιστές και το κράτος του Ισραήλ κι έχει διεσδύσει σε πολιτικές ομάδες που παραδοσιακά αντιτίθονταν σ' αυτήν (After Gaza: what’s behind 21st-century anti-Semitism?).

"So recently, during a demonstration against Israel’s actions in Gaza, the Dutch Socialist Party MP Harry Van Bommel called for a new intifada against Israel. Of course he has every right to express this political viewpoint. However, he became an accomplice of anti-Semites when he chose to do nothing upon hearing chants of ‘Hamas, Hamas, all Jews to the gas’ and similar anti-Jewish slogans. Many people who should know better now keep quiet when they hear slogans like ‘Kill the Jews’ or ‘Jews to the oven’ on anti-Israel demonstrations. At a recent protest in London, such chants provoked little reaction from individuals who otherwise regard themselves as progressive anti-racists – and nor did they appear to be embarrassed by the sight of a man dressed as a racist Jewish caricature, wearing a ‘Jew mask’ with a crooked nose while pretending to eat bloodied babies."



"Anti-Semitism in Europe is not simply a rhetorical pastime of Islamists or pro-Palestinian protesters. In Britain, Jewish schoolchildren have been castigated for belonging to a people with ‘blood on their hands’. Their elders sometimes face intimidation and regularly report being subjected to verbal abuse. What is most disturbing about these developments is the reluctance of European society to acknowledge and confront acts of anti-Semitism. Take the riots that broke out in Paris on 3 January. If you relied upon mainstream media reports, you would never have known that groups of youngsters were shouting ‘death to the Jews’ while throwing stones at the police. In this instance, expressions of anti-Semitism were not even properly reported, much less confronted and challenged in public debate."

Βγαίνοντας απ' την αίθουσα μετά την προβολή του Borat, άκουσα κάποιον να λέει ότι όσα ειπώθηκαν στην ταινία για τους εβραίους, τα είχε ακούσει παλιότερα απ' τη γιαγιά του. Λογικό. Οι άνθρωποι παλιά δεν είχαν την πρόσβαση που έχουμε σήμερα στην πληροφόρηση, την ευρύτερη παιδεία και τη δυνατότητα να εκφράζουμε τις απόψεις μας και να διαλεγόμαστε μέσα απ' το υπέροχο μέσο που λέγεται ίντερνετ. Γιατί λοιπόν επιλέγουμε τον εύκολο δρόμο της συλλογικής φυλετικής ευθύνης και της επιλεκτικής συνωμοσιολογίας όπου ο εχθρός είναι μαζικά αποτελεσματικός ή μαζικά ηλίθιος όπως και όποτε μας βολεύει; Επειδή η ηλιθιότητα, η φυγοπονία κι η ψυχαναγκαστική εθελοτυφλία απέναντι στη δική μας ευθύνη δεν είναι προνόμιο των αναλφάβητων και των τσομπαναραίων. Κι είναι φως φανάρι ότι οι εβραίοι κλείδωσαν τη φωνή του Στελλάρα και ποιος θα μπορούσε να το αμφισβητήσει άλλωστε; Και με ποιο τρόπο, αφού είναι κοινή γνώση πλέον (λέγε-λέγε το κλισέ μετατρέπεται σε αδιαμφισβήτητο αξίωμα) ότι οι εβραίοι κινούν τα νήματα στη βιομηχανία του θεάματος; Δε βαριέσαι. Τουλάχιστον δεν κλείδωσαν την ερωτική φωνή του Γιαννάκη του Πάριου.

Το λάθος πάντως στην παραπάνω ιστορία είναι πως ο εβραίος είναι ο πονηρός κι ο σκωτσέζος ο χειροδύναμος. Άρα ο πρώτος θα μηχανευόταν τη λιποθυμία ενώ ο δεύτερος θα τον κουβαλούσε έξω, όπως κάνει με τους κορμούς.

Γιεγκσιμέςςς!