28.12.2008 | monkie #07 preview

Φακ! Δεν έγραψα τίποτα στο μπλογκ του monkie εδώ και καιρό, αλλά όχι επειδή ήμουν στους δρόμους. Απλώς δε θεώρησα σκόπιμο να επαυξάνω κάθε τόσο πάνω σε χιλιοειπωμένα πράγματα, ούτε ν' αρπάξω το βήμα του περιοδικού για να βομβαρδίσω όσους περνούν από 'δω με τις προσωπικές μου σκέψεις ή εμμονές, ούτε να κάνω πως δε συμβαίνει τίποτε και να ποστάρω άλλα πράγματα, αφού ούτε κι εγώ είχα το καθαρό μυαλό να τ' αφομοιώσω.

Παράλληλα πάντως με τα γεγονότα εμείς ετοιμάζαμε το τεύχος του Ιανουαρίου και αναρωτιώμασταν αν θα μπορούσαμε να κάνουμε κάτι σχετικό μ' όλ' αυτά, χωρίς όμως ειδησεογραφικό ενδιαφέρον, αλλά καθαρά ερμηνευτικό. Τελικά είμασταν τυχεροί, αφού ένας συνεργάτης μας θέλησε να γράψει κάτι για όλα όσα έγιναν σε μια προσπάθεια να παραχθεί ένα γόνιμο συμπέρασμα ή έστω μια κάποιου είδους μερική εξήγηση. Στο προσεχές τεύχος λοιπόν ο Δημήτρης Δρένος σώζει το monkie απ' τη ρετσινιά του απολιτίκ και βλέπει τα γεγονότα μέσα απ' τα μάτια του Zygmunt Bauman και τα κείμενά του για τους απόβλητους του σύγχρονου κόσμου. Παρά τρίχα κύριε εκδότη!



Η υπόλοιπη ύλη του ερχόμενου τεύχους δεν είναι ευθέως σχετική με το κλίμα των ημερών, αλλά ίσως ο καθένας μπορεί να κάνει τους παραλληλισμούς του μέσα από τα εξής: Ένα άρθρο για την πόλη-τείχος με την άναρχη κάθετη δόμηση, η οποία δεν υπάρχει πια, στη χερσόνησο Kowloon του Χονγκ-Κονγκ. Μια διερεύνηση του αμερικανού συγγραφέα Benjamin Nugent για το που χάθηκαν όλοι οι Συντηρητικοί συγγραφείς. Ένα κείμενο για τη σιωπή με αφορμή το σχετικό μανιφέστο του Καθηγητή Stuart Sim. Δύο συνεντεύξεις από δύο διαφορετικού είδους καλλιτέχνες. Ένα αδημοσίευτο διήγημα του Σωτήρη Μπαμπατζιμόπουλου. Και τέλος, το δικό μου παραλήρημα για την απλοϊκότητα στην υπηρεσία της ιδεολογίας, μπροστά μπροστά στη στήλη του missing link.

Σε λίγες μέρες θα είναι διαθέσιμο για κατανάλωση...