Αν κάποιος με ρωτούσε τι είναι το ΕΣΡ, το πρώτο που θα μου ερχόταν στο μυαλό είναι το ζευγάρι της χρονιάς, το απόλυτο ναδίρ στην ιστορία της ελληνικής τηλεόρασης... και η καλύτερή της παρωδία φυσικά, μακράν πιο πετυχημένη απ' της Ανίττας. Το κόψιμό της είναι κι η απόδειξη επ' αυτού. Το ρωσικό ΕΣΡ λέγεται, με μία ανάσα, Rossvyazokhrankultura κι αν οι δικοί μας φορούν γκρίζα κοστούμια με σκαρπίνια και γυαλιά μυωπίας με ελαφρύ σκελετό τότε εκείνοι σίγουρα κυκλοφορούν με δερμάτινες καμπαρντίνες, μαύρες αρβύλες και ντεγκραντέ καθρέφτες στα μάτια.
Κάτι τέτοιοι μπήκαν πρόσφατα, αιφνιδιαστικά, στα γραφεία του The eXile, της μοναδικής εναλλακτικής για την ανθρωπότητα απ' το 1997, και ζήτησαν να κάνουν έλεγχο στο κατά καιρούς περιεχόμενο της δεκαπενθήμερης σατιρικής (κι όχι μόνο) εφημερίδας.
Μόλις βγήκε στην πιάτσα η βρώμα γι' αυτήν την επίσκεψη (ίσως ο μοναδικός αιφνιδιαστικός έλεγχος στο περιεχόμενο εφημερίδας στην ιστορία της μετα-κομμουνιστικής Μόσχας) οι χρηματοδότες του eXile απέσυραν την υποστήριξή τους και η κυκλοφορία της διακόπηκε. Ύστερα από έρανο ανάμεσα στους πιστούς αναγνώστες απ' όλο τον κόσμο, ο Mark Ames κατάφερε να καλύψει τα έξοδα της online έκδοσης ώστε να συνεχίσει τον ανένδοτο αγώνα του κατά της σοβαροφάνειας και της ευπρέπειας, μετονομάζοντας τη μετενσάρκωση της εφημερίδας του σε The eXile-D, μιας και λειτουργεί πλέον ως εξόριστο μέσο. Φυσικά, όπως είναι η μοίρα του ανένταχτου που χλευάζει τη μαλακία και την υποκρισία σε όποια πλευρά κι αν την εντοπίσει, ελάχιστο τμήμα του δυτικού τύπου ασχολήθηκε με την υπόθεση αυτής της έμμεσης (και καλά) λογοκρισίας. Καμία έκπληξη. Λογοκρισία που μας βολεύει, δεν είναι λογοκρισία.
Πάνω λοιπόν, που αναστείλαμε το τεύχος του Ιούλη, όπου θα φιλοξενούσαμε ένα αφιέρωμα στη στοχευμένη καφρίλα του eXile, έρχεται αυτή η επίθεση στην ελευθερία του λόγου να το κάνει επίκαιρο, ένα μήνα πριν τη δημοσίευσή του στο monkie του Σεπτέμβρη.
