16.11.2009 | Η στυση και η κριση

Sunday, November 15, 2009

| |
Υπάρχει ένας λαϊκός θρύλος ότι κάποτε, που η Θεσσαλονίκη ήταν περισσότερο ερωτική και λιγότερο εριστική, μόλις περνούσε τα διόδια των Μαλγάρων, ο ξένος ανέπτυσσε σταδιακά μια μόνιμη στύση που κουβαλούσε για πολλές μέρες. Έτσι ξεχώριζαν οι τουρίστες κι οι πλανόδιοι έμποροι. Κι αν όμως έχουν περάσει αυτά τ' αθώα χρόνια που ο Θερμαϊκός μύριζε θάλασσα, οι κοπέλες στην παραλία κάνουν ότι μπορούν να διατηρήσουν τουλάχιστον το θρύλο της μόνιμης στύσης ζωντανό. Το πρώτο, κρίσιμο, Σαββατοκύριακο ήταν ανώδυνο, με καλές ταινίες (Το Χωράφι του Πατέρα και το Μετάλλιο Τιμής είναι δυο τέτοιες περιπτώσεις που ανεβάζουν πολύ το επίπεδο του φετινού Διεθνούς Διαγωνιστικού) ήπια ξενύχτια κι αρκετές τυχαίες συναντήσεις λόγω του μαζικού κωλοβαρέματος της Κυριακής. Οι αίθουσες δεν έπηξαν κιόλας, αλλά αρκετός κόσμος ήρθε από άλλες πόλεις για να μείνει.



Χτες σημειώθηκαν και οι πρώτες τρανταχτές τεχνικές επιπλοκές, νευρικοί κλονισμοί, γιουχαΐσματα και καθυστερήσεις που αν δε μου τα έλεγαν, εγώ δεν θα τα είχα πάρει χαμπάρι. Είμαι σίγουρος ότι θ' ακολουθήσουν κι άλλα, αφού το κλίμα ευφορίας του πρώτου Φεστιβάλ υπό την τωρινή διοίκηση έχει αντιστραφεί πλήρως, όπως και το γκλάμορους λουκ που αντικαταστάθηκε από στρας και οικολογικές γούνες. Είναι προφανές από πέρσι. Τα λεφτά δεν έρχονται πια με το τσουβάλι κι όσα έρχονται, οι φήμες λεν ότι ξοδεύονται αλόγιστα σα να μην υπάρχει αύριο (ο Γερουλάνος μίλησε για λιτότητα και προφανώς όχι χωρίς λόγο). Οπότε οι εξελίξεις μετά τη λήξη του πανηγυρικού 50χρονου Φεστιβάλ (πάντα στις γιορτές δεν ξεσπάν οι οικογενειακές κρίσεις;) αναμένονται ραγδαίες κι η απουσία των ελλήνων κινηματογραφιστών ίσως είναι τελικά το λιγότερο, σε βαθμό, που ίσως περάσει κι απαρατήρητη.

Ακολουθούν τα τρέιλερ της Τρίτης: