17.03.2009 | το ψεμα κι η ιστορια

Από τα κατασκευασμένα γεγονότα του Stephen Glass (προηγούμενο post), που του εξασφάλισαν τα βλέμματα όλων των μεγαλοεκδοτών πέριξ της Ουάσινγκτον κι οδήγησαν το New Republic σε μια ανυπολόγιστη ξεφτίλα, δεδομένου του μέχρι πρότινος κύρους του, στο μεγαλύτερο ψέμα της εποχής μας, το Φαινόμενο του Θερμοκηπίου... Καλά, καλά, τα Όπλα Μαζικής Καταστροφής του Σαντάμ. Ένα ψέμα που η εμμονή των ΗΠΑ σ' αυτό, παρόμοια μ' εκείνη του Glass ακόμα κι όταν βρέθηκε καταπρόσωπο με το ξεμπρόστιασμα, κατέστρεψε την περίφημη "εικόνα" την οποία τα ψέματα φτιάχνονται για να υπηρετούν εξαρχής.

Σ' ένα ιδιαιτέρως εκτενές άρθρο, η Cathy Caruth εξετάζει πώς το πολιτικό ψέμα διαμορφώνει την ιστορία παρά τη συγκαλύπτει, λειτουργεί προληπτικά κι όχι διορθωτικά, με βάση τα γραπτά της Hannah Arendt γύρω απ' το θέμα. Μεγάλο, αλλά εξαιρετικά ενδιαφέρον, επίκαιρο και ξεκάθαρο.



"There are historians today who maintain that Truman dropped the bomb on Hiroshima in order to scare the Russians out of Eastern Europe (with the result we know). If this is true, as it might well be, then we may trace back the earliest beginnings of the disregard for the actual consequences of action in favour of some ulterior calculated aim to the fateful war crime that ended the last world war."