30.10.2008 | the making of john mccain

Μιας κι ο Barack Obama φαίνεται να τσιμπά την προεδρία θ' ασχοληθώ λίγο ακόμα με τον John McCain, τον άνθρωπο που ήθελε να γίνει πρόεδρος αλλά δεν ήξερε πώς. Διάβασα χτες το βράδυ ένα πολύ κατατοπιστικό άρθρο στους NY Times γύρω απ' το πώς διαμορφώθηκε μήνα με τον μήνα η εκστρατεία και το ίματζ του βετεράνου. Πέρα όμως απ' το ενδιαφέρον του όλου παρασκηνίου και της κυνικής αντιμετώπισης απ' τους ίματζ μέικερς, είναι αξιοσημείωτο το ότι βγαίνει κάτι τέτοιο λίγο καιρό πριν τις εθνικές εκλογές κι είναι διαθέσιμο για να το διαβάσουν οι ψηφοφόροι, να δουν σε τι βαθμό μια προεκλογική εκστρατεία είναι ένα τεράστιο επικοινωνιακό τρικ.

As this participant recalled: “We presented McCain with three options. Continue offering principles from afar. A middle ground of engaging while still campaigning. Then the third option, of going all in. The consensus was that we could stay out or go in — but that if we’re going in, we should go in all the way. So the thinking was, do you man up and try to affect the outcome, or do you hold it at arm’s length? And no, it was not an easy call.”



Είναι δεδομένο ότι κι οι δικοί μας νεότεροι πολιτικοί (πιο εξώφθαλμα παραδείγματα ο Κώστας Καραμανλής κι ο Αλέξης Τσίπρας) άλλαξαν τρόπο ντυσίματος, στησίματος κι ομιλίας βαση κάποιου, απόλυτα θεμιτού φυσικά, επικοινωνιακού πλάνου. Το θέμα είναι αν υπάρχει περίπτωση να το δούμε όλο αυτό να ξεδιπλώνεται στο σαλόνι μιας μεγάλης εφημερίδας, χωρίς κανένα φόβο μην πέσει απ' το βάθρο ο εκάστοτε πολιτικός όταν μάθει ο λαός πώς το χτύπημα του χεριού στο έδρανο δεν ήταν δική του ιδέα. Για να δούμε...