Όταν ο Μένανδρος είδε την ωραία Ελένη στον Άδη γέλασε δυνατά. Γι' αυτό το κουφάρι σκοτώθηκαν τόσα παλικάρια; Και ναι και όχι...
Όσο ζούμε, διαλαλούμε πως όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι ενώ προσπαθούμε διαρκώς να είμαστε, τουλάχιστον, πιο γαμάτοι (ότι κι αν σημαίνει αυτό για τον καθένα) απ' τους άλλους. Στο θάνατο όμως, παρά τα όσα λεν οι «ειδήμονες», ένα είναι σίγουρο —σα fade-away του Μίτσελ Γουίγκινς σίγουρο. Είμαστε ίσοι. Μια αλήθεια άτσαλα κι αδέξια κρυμμένη στην απελπιστική ματαιοδοξία των πολιτικών τάφων, μα αποδεκτή σε όλη την παρήγορη έκτασή της στην όψη των στρατιωτικών. Σχεδόν... μην ξεχνάμε και την ιεραρχία.
Λουκάς Τσουκνίδας
(photo by me)
